Rezydencja w parku - dom wpisany w pejzaż

Autor: arch. Bohdan Ufnalewski, arch. Zbigniew Orliński

„Dom w wielkim ogrodzie sprawia wrażenie jakby stał tu od zawsze. To zasługa projektantów i rezultat ich udanej współpracy z właścicielem. Efekt tak szczególny, że znalazł się nawet w Księdze Dziesięciolecia Polski Niepodległej" - jako jeden z ciekawszych przykładów architektury tego okresu" - Jeremi Królikowski - Dom i Wnętrze, wrzesień 2001.

Dom, o którym mowa wybudowany został w Konstancinie, co szczególnie zobowiązywało projektantów do respektowania charakteru tej miejscowości.

Oprócz domu powstał też projekt dużego ogrodu i parku na skarpie o powierzchni dwóch hektarów wraz z tzw. „małą architekturą” parku, a więc domkiem dla dozorcy, ogrodzeniem, mostkami, altanami i zagrodami dla psów.

Rezentowany dom o charakterze wiejskiej posiadłości jest budowlą o rozczłon­kowanym planie i urozmaiconej bryle, wielu podcieniach i wykuszach, dużych, spadzistych dachach i dominujących nad nimi wysokich, ceglanych kominach.

Jego istotą jest przestrzenność. Autorzy konsekwentnie budowali związki wnętrza domu z otoczeniem zewnętrznym - obie osie otwierają się na ogród i zieleń skarpy, bądź na otaczające pola, a tarasy przy sypialniach pozwalają na kontakt z otaczającą przyrodą ogrodu. Przestrzenność założenia wyraża się też w amfiladowym powiązaniu kolejnych pomieszczeń, co pozwala na krążenie po domu bez konieczności powrotów i zapewnia możliwość włącze­nia się w rytm życia innych domowników, którzy jednocześnie znajdują w domu swoje własne, zaciszne miejsca.

 

 

 

 

 

 

 

 

Poniższe zdjęcia publikujemy dzięki uprzejmości wydawnictwa TE-JOT, wydawcy

WERANDA - Najpiękniejsze polskie domy, rezydencje, ogrody